قصه كامله

نقابله وكل مكان للهو وللمرح كانت تريد ان تجرب كل شئ وكأنها قررت ان لاتضيع لحظه من وقتها مره اخرى ولم نعد الى الشقه الا بعد الثانيه بعد منتصف الليل وكانت لا تريد ان تدخل لتنام وكانت تريد ان نظل نتحدث ولكنى قولت لها لازم نراعى ان مينفعش نكون وحدنا لان احنا مهما كان بشړ وممكن قاعدتنا منغرديين يكون له عواقب غير محموده فقالت عندك حق انا طلعه انام واللى حصل اليوم اللى قبله حدث اليوم فنزلت قبل انا اوقظ انا وطرقت الباب ولما فتحت قالت لى انا بقى النهارده نفسى ازور مكان كان والدى بيودهونى ديما فقولت احنا اتفقنا انى هروح ابحث عن شغل مش هينفع كده فبكت وقالت بقولك دا مكان كان والدى بيودينى ليه ووحشنى دا هيفكرنى بذكريات جميله قولت ليها انا معيش مفلوس وانا ما بحبش حد يصرف عليا انا قبلت بس امس عشان قولتى لى بتردى العزومه فامردتش ازعلك انما كده ما ينفعش قالت اصرف عليك ايه دا انا اللى طلبه تودنى المكان ده بحكم انك بقيت زى اخويا ولا انت ماش شايف كده يعنى لو كان لك اخت وطلبت منك طلب هتكسفها فقولت تحت امرك يا اختى اناماقدرش اكسفك بس اعملى حسابك هنرجع بدرى عشان
عاوز انام بدرى لانى مش هرتاح نفسيا الا لما اجد عمل فقالت ربنا يسهل وخرجنا ونفس الكلام لم تصمت لحظه فهى كانها ماصدقت لقت حد تحكى معاه ونخرج من مكان نذهب الى مكان ولم نعد الا بعد منتصف الليل وتكرر الامر كل يوم وكل يوم بحجه مختلفه معلش اصل نفسى ازور مكان معلش اصل الزهق والملل ھيموتنى هو الشغل هيروح فين ماجتش من كام يوم وكل يوم بحجه وحكايه لما ما بقتش عارف اعمل ايه معاها هى صعبانه عليه ومش عارف بتعمل كده ليه وانا عاوز اشوف مستقبلى واعرف راسى من رجليه ما هو مش معقول هعيش طول عمرى هى اللى هتصرف عليا 
وافرض كنت بالنسبه ليها لعبه وكام يوم وهتزق وساعتها ممكن ترمينى فى الشارع تانى وانا دلوقتى ما بقاش معايا اى فلوس بقيت محتار بين انى ازعلها وبين مستقبلى اللى مأجله لحد ما فى يوم لما اصريت على عدم الخروج وانى سوف اذهب لابحث عن عمل فجلست وبكت وقالت انت كمان هيجى الوقت اللى هتمشى وتسبنى فقولت وايه اللى خلاكى تفكرى فى الكلام ده فقالت بصراحه انا كنت بحاول مخلكش تخرج تبحث عن عمل لان عارفه ان مجرد ما ظروفك تتحسن وتقدر توفر لنفسك حياه من دونى هتسبنى وتمشى وانا ماصدقت لقيت الانسان اللى ارتاح ليه واميل عليه فقولت وانا اوعدك انى عمرى ما هاسيبك حتى لو اتغيرت الظروف